กลุ่ม “Pink Panther” หัวขโมยเพชรที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในโลก ถูกสงสัยว่าขโมยเพชรมูลค่า 334 ล้านยูโร (ประมาณ 544 ล้านดอลลาร์ออสเตรเลีย) งานธนาคารที่ใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ “การถอนเงินสด” จากธนาคารกลางอิรักโดย Saddam Hussein คาดว่าจะมีมูลค่า1 พันล้านเหรียญสหรัฐ (ประมาณ 1.45 พันล้านเหรียญออสเตรเลีย) โครงการ ponzi ที่ใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์โดย Bernie Madoff ฉ้อโกงนัก ลงทุนไปประมาณ 20 พันล้านเหรียญสหรัฐ
ยังมีโอกาสที่ดีที่คุณยังไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มากนัก เหตุผลหนึ่งก็คือ
การฉ้อฉลทางการเงินไม่ได้สร้างรายการโทรทัศน์ที่ดี อาชญากรรมที่ถูกกล่าวหาโดยเฉพาะนี้เกี่ยวข้องกับ “การฉ้อโกง cum-ex” หากคุณไม่รู้ว่าสิ่งนี้คืออะไร คุณไม่ได้อยู่คนเดียว มันเกี่ยวข้องกับธุรกรรมและศัพท์แสงที่ซับซ้อนจนน่างงงวย แม้แต่ข้อตกลง cum-ex ขั้นพื้นฐานที่สุดก็เกี่ยวข้องกับธุรกรรมอย่างน้อย 12 รายการ
เป็นเรื่องประชดประชันที่ความซับซ้อนไม่เพียงช่วยปกปิดอาชญากรรมที่ถูกกล่าวหานี้ตั้งแต่แรก แต่ยังช่วยป้องกันไม่ให้สายตาของสาธารณชนในขณะนี้ การซื้อขาย cum-ex ที่เป็นปัญหาใช้ประโยชน์จากช่องโหว่ในกฎหมายภาษีของเยอรมันและเกี่ยวข้องกับการแลกเปลี่ยนหุ้นอย่างรวดเร็ว “กับ” และ “ไม่มี” เงินปันผลระหว่างสามฝ่าย จากนั้นฝ่ายเหล่านี้อย่างน้อยสองฝ่ายจะอ้างสิทธิ์ขอคืนภาษีจากภาษีที่จ่ายเพียงครั้งเดียว
ประการแรกคือเมื่อ บริษัท จ่ายเงินปันผลให้กับผู้ถือหุ้น ซึ่งมักจะเกิดขึ้นทุกไตรมาส เมื่อบริษัทต่างๆ ตรวจ สอบว่าใครเป็นเจ้าของหุ้นของตน หรือที่เรียกว่าRecord Date
ประการที่สอง เงินปันผลจะถูกเก็บภาษีแตกต่างกันสำหรับบุคคลและองค์กร (เช่น บริษัทการลงทุน) ในเยอรมนี บุคคลทั่วไปจ่ายภาษีกำไรจากการขายหุ้น 25% จากเงินปันผลทั้งหมด อย่างไรก็ตาม สำหรับองค์กร รายได้จากเงินปันผลจะรวมกับรายได้อื่นทั้งหมด จากนั้นปีละครั้ง พวกเขาจ่ายภาษีนิติบุคคล 15% จากกำไรของพวกเขา
ประการที่สาม ภาษีกำไรจากการขายหุ้นจะถูกหักออกจากการจ่ายเงินปันผลทั้งหมดโดยอัตโนมัติ นักลงทุนสถาบันจึงสามารถขอคืนภาษีกำไรจากการขายหุ้นที่ถูกหักไปแล้วได้อย่างถูกกฎหมาย
Shields และ Diable ถูกกล่าวหาว่าเป็นเพียงส่วนหนึ่งของเครือข่าย
นายธนาคาร นายหน้า นักลงทุน ผู้จัดการสินทรัพย์ ทนายความ และที่ปรึกษา ซึ่งร่วมกันโอนหุ้นของบริษัทอย่างรวดเร็วในด้านใดด้านหนึ่งของวันที่บันทึกการจ่ายเงินปันผล สิ่งนี้ทำให้สำนักงานสรรพากรของเยอรมนีแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะทราบได้อย่างแน่ชัดว่าใครเป็นเจ้าของหุ้นของบริษัท ณ เวลาใด
ฝ่ายที่หนึ่ง โดยทั่วไปเป็นผู้จัดการสินทรัพย์ที่เป็นเจ้าของหุ้นของบริษัทที่มีมูลค่า จะ “ ให้ยืม ” หุ้นของตนกับธนาคารฝ่ายที่สอง ภายใต้ข้อตกลงนี้ กรรมสิทธิ์และกรรมสิทธิ์ในหุ้นจะถูกโอนไปยังผู้ยืมเป็นการชั่วคราวโดยมีค่าธรรมเนียม การปฏิบัติดังกล่าวไม่เพียงแต่ถูกกฎหมายเท่านั้น แต่ยังเป็นส่วนหนึ่ง ของ“ การขายชอร์ต ” ซึ่งเป็นแนวทางปฏิบัติที่แสดงในภาพยนตร์ปี 2015 เรื่องThe Big Short โดยพื้นฐานแล้ว เป็นที่ที่นักลงทุนยืมหุ้น (มีค่าธรรมเนียม) ขายหุ้น แล้วซื้อคืนในภายหลังในราคาที่ต่ำกว่าเพื่อคืนเป็นหุ้นเดิม โดยคาดว่ามูลค่าหุ้นจะลดลงและทำกำไรได้
จนถึงปี 2554 ช่องโหว่ในรหัสภาษีของเยอรมันทำให้ทั้งฝ่ายที่หนึ่ง (เจ้าของหุ้นเดิมที่ได้รับเงินปันผลและชำระภาษีแล้ว) และฝ่ายที่สาม (ผู้ถือหุ้นหลังจากวันที่บันทึก) อ้างสิทธิ์ได้ การชำระคืนภาษี จากนั้นฝ่ายที่สมรู้ร่วมคิดทั้งหมดจะแบ่งผลประโยชน์กัน
แล้วการพิจารณาคดีล่ะ?
Shields และ Diable ถูกกล่าวหาใน 34 คดีของ “การหลีกเลี่ยงภาษีที่ซ้ำเติม” ซึ่งทำให้ผู้เสียภาษีชาวเยอรมัน ต้องเสียเงินสูงถึง 450 ล้านยูโร (730 ล้านดอลลาร์ออสเตรเลีย) ระหว่างปี 2549 ถึง 2554 ระบุถึงความซับซ้อนของคดี เอกสารค่าใช้จ่ายยาวถึง 651 หน้า
Shields ซึ่งร่วมมือกับอัยการได้กล่าวในศาลว่าการซื้อขาย cum-ex เกิดขึ้นใน “ระดับอุตสาหกรรม ” และเกี่ยวข้องกับเครือข่ายธนาคาร บริษัท นายหน้า ทนายความ และที่ปรึกษาทางการเงินมากมาย ตอนนี้ผู้พิพากษาต้องตัดสินว่าการค้าน้ำกามเหล่านี้เป็นเพียงการใช้ประโยชน์จากช่องโหว่หรือละเมิดกฎหมายในขณะนั้น
เพื่อเป็นสัญญาณว่าธนาคารชื่อดังกำลังชักจูง แกลเลอรี่ของห้องพิจารณาคดีจึงเต็มไปด้วยตัวแทนทางกฎหมายของพวกเขา พวกเขามีเหตุผลที่ดีที่จะเป็น การสอบสวน ของCum-ex Filesโดยกลุ่มสื่อในยุโรปมีหลักฐานว่าการปฏิบัติยังคงดำเนินต่อไปในเยอรมนีจนถึงปี 2559 และยังเกิดขึ้นในสวิตเซอร์แลนด์ ออสเตรีย ฟินแลนด์ สเปน และฝรั่งเศส มันอาจแพร่กระจายไปไกลถึงออสเตรเลีย ด้วย ซ้ำ
อ่านเพิ่มเติม: สำนักงานภาษีของออสเตรเลียสามารถใช้การรั่วไหลของข้อมูลทั่วโลกเพื่อติดตามบริษัทข้ามชาติ กฎของศาลสูง
ข้อเสนอของ Cum-ex แสดงให้เห็นอย่างสมบูรณ์แบบว่าความซับซ้อนถูกใช้เป็นเครื่องมือทางการเงินเพื่อชี้ทางผิด สับสน และงุนงงได้ง่ายเพียงใด ความซับซ้อนยังมีบทบาทสำคัญในการบดบังความเข้าใจของสาธารณะเกี่ยวกับอาชญากรรมที่ถูกกล่าวหาเหล่านี้ ง่ายกว่าสำหรับสื่อที่จะมุ่งความสนใจของสาธารณะไปที่อาชญากรรมที่ง่ายกว่าโดยระบุตัวเหยื่อได้ชัดเจน
ทั้งหมดนี้คือเหตุผลที่ Shields และ Diable ต้องเผชิญกับโทษจำคุกสูงสุด 10 ปี แม้จะมีคดีเงินจำนวนมหาศาล ขณะที่การปล้นแบบ “ปกฟ้า” มักจะต้องรับโทษหนักกว่ามากและดึงดูดความสนใจของสื่อที่ตื่นตาตื่นใจมากกว่า
